Սրամտութիւնները զրոյցի աղն են, բայց ոչ սնունդը:

Հեզլիթ

Լռիր կամ ասա լռությունից ավելի լավ ինչ-որ բան:

Պիւթագորաս

Մի Ուսուցիչ կանչւում է պալատ՝ թագավորի հետ իմաստուն զրոյց վարելու։ Նա արքային ու գահասրահը զննելուց յետոյ սկսում է խօսել տիրակալի թագի գեղեցկութեան, թանկարժէք քարերի փայլի, ոսկեայ զարդերի խորհդանշական իմաստի մասին։ Ուսուցիչն ուղեկցող աշակերտները մնում են զարմացած։ Պալատից հեռանալուց յետոյ նրանք հարցում են, թէ ինչու Ուսուցիչը թագավորի հետ չխօսեց ( Read more... )

Ինչքան որ լաւ խօսելու լինես, եթէ դու խօսում ես չափից աւելի, ապա ի վերջոյ կը սկսես հիմարութիւններ ասել։

Դիւմա Հայր